Waarom België niet mag splitsen

08/07/2011 - Mijn stelling dat iedereen (de drie gewesten) armer wordt bij een scheiding van het land is géén populistische bewering, maar mijn eerlijke overtuiging die ook kan onderbouwd worden met argumenten.

Bij een chaotische scheiding, dat wil zeggen, zonder akkoord tussen de drie gewesten zal de kost ongetwijfeld bijzonder groot zijn. Al is het alleen maar omdat allerlei administraties ontdubbeld zullen moeten worden zonder overleg, of omdat buitenlandse investeerders afgeschrikt worden.

Maar zelfs bij een georganiseerde scheiding zal de rekening voor Vlaanderen op korte en middellange termijn negatief zijn. Bovendien zou een dergelijk akkoord pas bekomen kunnen worden als Vlaanderen bereid is nog een lange tijd solidair te blijven met Brussel en Wallonië.

We zouden hierover uren kunnen praten. Ik geef maar enkele elementen. Ze hebben allemaal te maken met het feit dat Vlaanderen verliest indien Brussel plots in het buitenland zou liggen.
  • De economische verwevenheid tussen Brussel en Vlaanderen is bijzonder groot. Het verlies van Brussel zou een zware klap zijn voor de Vlaamse economie en voor onze uitstraling in het buitenland. Vergeet niet dat we leven van de export.
  • Tweehonderdduizend Vlamingen gaan dagelijks in Brussel werken. Zelfs als al die jobs blijven bestaan, verliezen we in Vlaanderen veel inkomsten indien Brussel buitenland zou worden. Volgens toepassing van het bestaande internationale recht worden de persoonsbelastingen betaald in het land waar men werkt. In dit geval betalen die 200.000 goedbetaalde Vlamingen hun belastingen voortaan in Brussel!
  • De splitsing van het land zou in elk geval ongerustheid veroorzaken op de financiële markten. Zal België zijn schulden nog kunnen betalen? Zeker in het geval van een eenzijdige scheiding, zonder akkoord over de staatschuld, zouden de gevolgen niet te overzien zijn. Je riskeert zelfs een Griekenlandscenario, waarbij het niet meer mogelijk is om geld te ontlenen. Op dezelfde manier kan een splitsing er toe leiden dat investeerders wegtrekken uit België, met banenverlies als gevolg. In elk geval zal er een periode zijn waarin geen nieuwe investeringen worden gedaan.
  • Verhuiskosten voor 20.000 Vlaamse ambtenaren, weg uit Brussel? 
  • Geen Vlaamse inkomsten meer voor het feit dat de Eu en de NAVO, en honderden andere internationale organisaties in Brussel gevestigd zijn.
  • Vlaanderen, Wallonië en Brussel zijn nog steeds elkaars belangrijkste handelspartners...
  • Er ontstaat een fiscale concurrentie tussen de Gewesten, waardoor de inkomsten van de vennootschapsbelasting ongetwijfeld dalen. Brussel heeft trouwens de beste troeven in die strijd.
Enzovoort, enzoverder.
  • de transfers worden door de Vlaamse regering zelf geschat op een kleine zes miljard per jaar. Die vallen maar weg indien er geen enkele solidariteit meer zou zijn in de belastingen of de sociale zekerheid. Bij een onderhandelde scheiding zal dat nooit onmiddellijk zijn. Bovendien worden die transfers kleiner, omdat de pensioenkost en de vergrijzingskost in Vlaanderen sneller stijgt dan in de andere twee gewesten.
  • kost van het koningshuis: In de plaats van één staatshoofd zullen er straks twee of drie onderhouden moeten worden. Al is een Vlaamse president op termijn misschien goedkoper dan een een Koning, bij opstart en installatie zullen de kosten ongetwijfeld groter zijn.
  • om het personeel bij de NMBS af te bouwen, is het niet nodig het land te splitsen...
  • het bestuur van het land wordt nu geblokkeerd door de communautaire strijd. Dat zal ons veel kosten Maar bij een splitsing zullen ook vele jaren verloren gaan in strijd. En ook dat zal bijzonder veel kosten.
  • Vlaanderen zou inderdaad misschien een strenger asielbeleid voeren. Maar eigenlijk is het asielbeleid iets wat Europees moet gebeuren. Wie om het even waar in Europa als asielzoeker erkend wordt (ook in Wallonië), kan Vlaanderen binnen komen... De grote toevloed van nieuwkomers zit trouwens ook niet in het asielbeleid, maar via de gezinshereniging. Na de recente aanpassingen van de federale wetgeving kan je niet veel verder meer gaan, omwille van het Europese recht.
Enzovoort.

Om al die redenen ben ik ervan overtuigd dat op korte en middellange termijn de scheiding voor alle drie de gewesten een verarming zou betekenen. Op lange termijn is dat moeilijker voorspelbaar. Maar wie wil er eerst tien of twintig jaar op achteruit gaan?

Mijn redenering is niet op emoties gebaseerd, maar op praktische economische overwegingen. De enige verstandige oplossing is een grondige hervorming van het land, met een doorgedreven responsabilisering van de gewesten. We kunnen alleen maar hopen dat ook de franstaligen dat uiteindelijk gaan inzien.

Meest Recente Posts

In de kijker

Contact

Hoe kan ik u helpen?

Heeft u vragen, opmerkingen of suggesties? Contacteer mij gerust.