Als samenleving eisten we een reeks inspanningen van de nieuwkomers, maar we bleven zelf zwaar in gebreke. De retoriek van rechten en plichten bleef steken in loze woorden.
Vlaams minister van Inburgering Marino Keulen (Open Vld) bracht daar verandering in. Hij verhoogde het budget voor inburgering. Vorig jaar stegen de Vlaamse inburgeringssubsidies met 167 procent. Het Antwerpse inburgeringsproject beschikt nu over zeven miljoen euro per jaar. Dankzij die financiële injectie zijn er in Antwerpen geen wachtlijsten meer. Vlaanderen steunt Antwerpen royaal en terecht. Van de totale instroom van nieuwkomers in Vlaanderen belandt 45 procent in de provincie Antwerpen. Eén op de vier Vlaamse nieuwkomers vestigt zich in de stad Antwerpen.
Vorig jaar sloten bijna 12.000 inburgeraars in Vlaanderen een inburgeringscontract af. Dat is een verdubbeling in vergelijking met 2006. Dit jaar zullen er maar liefst 15.000 inburgeringscontracten worden afgesloten. Bijna 65 procent van de inburgeraars volgt verplicht een traject. Een groot deel schrijft zich dus vrijwillig in. In Antwerpen volgen iets meer dan 6.000 anderstaligen een inburgeringscursus. Nog geen tien procent haakt onderweg af. Een ander goed teken is dat de meerderheid vrouwen zijn. Zij spelen een belangrijke rol in de opvoeding van de kinderen.
Het inburgeringsbeleid zit op kruissnelheid, maar er is nog steeds ruimte voor verbetering. Niet iedereen die verplicht is om een inburgeringscursus te volgen, wordt bereikt. Soms staan er praktische problemen in de weg, zoals gebrek aan kinderopvang of niet te combineren met het werk. Hier dringt zich een oplossing op maat op. Een kleine groep weigert gewoon. Hopelijk brengen de boetes tot 5.000 euro daar vanaf september verandering in.
In Nederland krijgen nieuwkomers 600 lesuren Nederlands. In Vlaanderen is dat 120 uur. Het beleid wil de nieuwkomers wel een duwtje in de rug geven, maar daarna hoort de betrokkene zelf zijn nieuwe taal te onderhouden. De realiteit is spijtig genoeg anders. 120 uur is echt wel te weinig.
Uiteindelijk is werk de beste manier om zich te integreren. Veel nieuwkomers stromen na een loopbaantraject ook door naar een job. Op zich niet zo verwonderlijk. Dit zijn ondernemende mensen die geen schrik hebben om risico's te nemen. Wie laat anders zijn hebben en houden achter en riskeert soms zijn leven om een nieuwe toekomst op te bouwen in een ander continent? Het inburgeringsbeleid zorgt dat deze mensen een waardevolle bijdrage kunnen leveren aan onze maatschappij. Elke eurocent belastinggeld is dan goed besteed
door Sacha VAN WIELE
bron: Gazet van Antwerpen
