Over dit thema had minister Keulen een gesprek met de krant De Morgen.
"Huurders en verhuurders zijn lot- en bondgenoten", vindt minister Marino Keulen. "Wat goed is voor de een, is dat ook voor de ander." Daarom hoopt hij het voor eigenaars via bijkomende huursubsidies en een woonbevak opnieuw aantrekkelijker te maken om hun panden te verhuren.
Sinds halfweg de jaren negentig wordt de sociale kloof tussen eigenaars en huurders almaar groter. Er is sprake van een 'huisvestingsval': hoe langer mensen op de huurmarkt blijven, hoe moeilijker ze nog aansluiting vinden op de koopmarkt. Niet alleen lage inkomens, gepensioneerden en eenoudergezinnen houden na aftrek van de huur minder inkomen over; ook gezinnen met kinderen krijgen het steeds moeilijker. Dat blijkt uit de studie 'Wat huishoudens overhouden na het betalen van hun woonuitgaven, 1985-2005', zopas verschenen in het vakblad Ruimte & Planning.
"Op de huurmarkt, het segment van de woonmarkt waar zich de grootste problemen voordoen", zegt coauteur van de studie Pascal De Decker, "doet de overheid het minst." De Vlaamse regering heeft vooral greep op de sociale huisvesting, niet op de private huurmarkt. Die laatste is goed voor 15 à 20 procent van het aantal woningen in Vlaanderen.
Bouwsector volgt niet
Keulen erkent dat "de tweedeling in de samenleving nergens meer zichtbaar is dan op de woonmarkt. In onze maatschappij zijn drie op de vier mensen eigenaar van hun woning. Ondanks de hogere vastgoedprijzen wordt men op almaar jongere leeftijd eigenaar. Maar die medaille heeft ook een keerzijde. Wie het het moeilijkst heeft, komt vaak terecht in het laagste segment van de huurmarkt."
In het sociale segment van die huurmarkt heeft de Vlaamse regering de afgelopen jaren volgens minister Keulen wel degelijk een zeer actief beleid gevoerd. Zelfs zo actief dat de bouwsector niet kan volgen. "Vandaag zitten we met jaarlijks 2.500 nieuwe sociale woningen erbij en 6.000 renovaties aan de limiet. Niet financieel, wel wat de mankracht in de bouwsector betreft. Dezelfde aannemers zijn met hun personeel immers ook actief in de private woningbouw, de industrie- en soms ook de wegenbouw."
Onlangs heeft de Vlaamse regering ook het licht op groen gezet voor het decreet grond- en pandenbeleid dat voor de periode 2009-2020 nog eens 45.000 nieuwe sociale woningen voorziet, een verdubbeling van de huidige wooncapaciteit.
Maar de private huurmarkt blijft dus "een zorgenkind" dat - dixit Keulen - "helaas aan het Vlaams beleid ontsnapt". Hij wijst met de vinger naar de federale huurwetgeving. Die legt volgens hem de verhuurder te veel restricties op. Pittig en politiek detail: die restricties, zoals het verlagen van de borg, zijn vooral bedoeld om de huurder te beschermen.
Keulen: "De huurwaarborg verminderen van drie naar twee maandeenheden is goed nieuws voor minder kapitaalkrachtige huurders, maar het ontmoedigt sommige verhuurders. Als de markt voor verhuurders niet meer interessant genoeg is, verkopen ze hun pand. Het is een van de redenen waarom er sinds de jaren negentig zoveel eigenaars bij gekomen zijn."
Verhuren aantrekkelijker maken
Keulen wil dus in eerste instantie het klimaat voor verhuurders aantrekkelijker maken. Hij pleit voor een verruiming van het huursubsidiestelsel. Het budget daarvoor is de afgelopen vier jaar al verdrievoudigd van 10 naar 30 miljoen euro. "Daar moeten we extra miljoenen voor uittrekken. Dat moet de ambitie van een volgende regering zijn."
Maar de minister belooft ook nog in deze regeerperiode maatregelen. Zo denkt hij aan een huursubsidie vanaf medio 2009 voor wie vijf jaar of langer op de wachtlijst voor een sociale woning staat. In september legt hij daarover een voorstel op tafel in de regering.
Ook lanceert hij begin volgend jaar een zogenaamde woonbevak. Daarbij worden investeerders gezocht om private huurwoningen te bouwen. De Participatiemaatschappij Vlaanderen start een proefproject ter zake op.
Door FILIP ROGIERS
Bron: De Morgen
"Huurders en verhuurders zijn lot- en bondgenoten", vindt minister Marino Keulen. "Wat goed is voor de een, is dat ook voor de ander." Daarom hoopt hij het voor eigenaars via bijkomende huursubsidies en een woonbevak opnieuw aantrekkelijker te maken om hun panden te verhuren.
Sinds halfweg de jaren negentig wordt de sociale kloof tussen eigenaars en huurders almaar groter. Er is sprake van een 'huisvestingsval': hoe langer mensen op de huurmarkt blijven, hoe moeilijker ze nog aansluiting vinden op de koopmarkt. Niet alleen lage inkomens, gepensioneerden en eenoudergezinnen houden na aftrek van de huur minder inkomen over; ook gezinnen met kinderen krijgen het steeds moeilijker. Dat blijkt uit de studie 'Wat huishoudens overhouden na het betalen van hun woonuitgaven, 1985-2005', zopas verschenen in het vakblad Ruimte & Planning.
"Op de huurmarkt, het segment van de woonmarkt waar zich de grootste problemen voordoen", zegt coauteur van de studie Pascal De Decker, "doet de overheid het minst." De Vlaamse regering heeft vooral greep op de sociale huisvesting, niet op de private huurmarkt. Die laatste is goed voor 15 à 20 procent van het aantal woningen in Vlaanderen.
Bouwsector volgt niet
Keulen erkent dat "de tweedeling in de samenleving nergens meer zichtbaar is dan op de woonmarkt. In onze maatschappij zijn drie op de vier mensen eigenaar van hun woning. Ondanks de hogere vastgoedprijzen wordt men op almaar jongere leeftijd eigenaar. Maar die medaille heeft ook een keerzijde. Wie het het moeilijkst heeft, komt vaak terecht in het laagste segment van de huurmarkt."
In het sociale segment van die huurmarkt heeft de Vlaamse regering de afgelopen jaren volgens minister Keulen wel degelijk een zeer actief beleid gevoerd. Zelfs zo actief dat de bouwsector niet kan volgen. "Vandaag zitten we met jaarlijks 2.500 nieuwe sociale woningen erbij en 6.000 renovaties aan de limiet. Niet financieel, wel wat de mankracht in de bouwsector betreft. Dezelfde aannemers zijn met hun personeel immers ook actief in de private woningbouw, de industrie- en soms ook de wegenbouw."
Onlangs heeft de Vlaamse regering ook het licht op groen gezet voor het decreet grond- en pandenbeleid dat voor de periode 2009-2020 nog eens 45.000 nieuwe sociale woningen voorziet, een verdubbeling van de huidige wooncapaciteit.
Maar de private huurmarkt blijft dus "een zorgenkind" dat - dixit Keulen - "helaas aan het Vlaams beleid ontsnapt". Hij wijst met de vinger naar de federale huurwetgeving. Die legt volgens hem de verhuurder te veel restricties op. Pittig en politiek detail: die restricties, zoals het verlagen van de borg, zijn vooral bedoeld om de huurder te beschermen.
Keulen: "De huurwaarborg verminderen van drie naar twee maandeenheden is goed nieuws voor minder kapitaalkrachtige huurders, maar het ontmoedigt sommige verhuurders. Als de markt voor verhuurders niet meer interessant genoeg is, verkopen ze hun pand. Het is een van de redenen waarom er sinds de jaren negentig zoveel eigenaars bij gekomen zijn."
Verhuren aantrekkelijker maken
Keulen wil dus in eerste instantie het klimaat voor verhuurders aantrekkelijker maken. Hij pleit voor een verruiming van het huursubsidiestelsel. Het budget daarvoor is de afgelopen vier jaar al verdrievoudigd van 10 naar 30 miljoen euro. "Daar moeten we extra miljoenen voor uittrekken. Dat moet de ambitie van een volgende regering zijn."
Maar de minister belooft ook nog in deze regeerperiode maatregelen. Zo denkt hij aan een huursubsidie vanaf medio 2009 voor wie vijf jaar of langer op de wachtlijst voor een sociale woning staat. In september legt hij daarover een voorstel op tafel in de regering.
Ook lanceert hij begin volgend jaar een zogenaamde woonbevak. Daarbij worden investeerders gezocht om private huurwoningen te bouwen. De Participatiemaatschappij Vlaanderen start een proefproject ter zake op.
Door FILIP ROGIERS
Bron: De Morgen
