Alle kabinetsmedewerkers hebben samen met het ontslag van hun minister een ontslagbesluit gehad, werden terug aangesteld door de minister-president, worden daar opnieuw ontslagen en straks terug aangesteld door de heren Bourgeois en Muyters.
Het gaat om 59 kabinetsmedewerkers, 33 bij Bourgeois en 26 bij Muyters, waarvoor een haast onwaarschijnlijke administratieve mallemolen dient opgezet om de heren ministers hun ding te laten doen. De administratie van de Kanselarij moet maar liefst 59 ontslagbesluiten maken, 59 nieuwe aanstellingsbesluiten, opnieuw 59 ontslagbesluiten en opnieuw 59 aanstellingsbesluiten.
De farce die beide heren opvoeren heeft dus weldegelijk een hele administratieve mallemolen in gang gezet met natuurlijk daaraan verbonden een kostprijs; ambtenaren werken niet voor niets en hun loon wordt met belastinggeld betaald, dus, er is weldegelijk een flinke bijkomende maatschappelijke kostprijs aan deze carrousel verbonden.
13 juni gaf de kiezer een signaal dat men het anders en beter wil, dit bewijst echter het tegendeel. Degenen die de verandering op gang moeten brengen zetten een serieuze stap terug in de tijd!
